Japanse delegatie bezoekt ‘BuitenRijck’, onderdeel van Stichting Rijswijkse Kinderopvang
Op 6 september bezocht een delegatie uit Japan, afkomstig van het Center of Social Welfare promotion and National examination, de vestiging ‘BuitenRijck’ in Rijswijk, onderdeel van Stichting Rijswijkse Kinderopvang. De groep met 20 afgevaardigden uit Japan had ons benaderd met de vraag of zij een kinderopvangorganisatie zouden kunnen bezoeken in Nederland. Daarnaast gaven ze aan geïnteresseerd te zijn in onze visie op de ontwikkelingen in de kinderopvang in Nederland. Ook wilde ze graag meer weten over de geschiedenis van kinderopvang in Nederland, de wijze waarop kinderopvang in Nederland georganiseerd is, de financiering etc.
Tineke Onink, directeur/bestuurder SRK, Laura de Vries, unit manager van BuitenRijck en André Lourens, directeur BuitenRijck heten de grote delegatie welkom op 6 september.
Tineke start de morgen met een interessante presentatie over kinderopvang in Nederland. Ondanks hun internationale interesse, spreekt de groep nauwelijks Engels. Gelukkig is een tolk meegekomen die geduldig alles wat Tineke vertelt, vertaalt naar het Japans. Tineke vertelt over het ontstaan van de kinderopvang in Nederland. We blijken onze wortels te hebben in welzijn en zijn ontstaan in de 17e eeuw als welzijnsvoorziening. Kindermeisjes zorgden voor de kinderen van rijke burgers. Een eeuw later deden de bewaarscholen, voor kinderen die leefden onder slechte omstandigheden, hun intrede. Een woord wat zich kennelijk moeilijk naar het Japans laat vertalen. Het woord ‘bewaarschool’ is duidelijk te herkennen in de Japanse versie van de tolk over kinderopvang in Nederland in de 18e eeuw. Tineke schets een duidelijk en volledig beeld van herkomst, huidige situatie, financiering, de rol van de overheid, landelijk ontwikkelingen, maatschappelijke kinderopvang en onze kijk op de intrede van buitenlandse investeerders.
De presentatie wordt afgesloten met een leuk cadeautje met een knipoog: een spel dat gaat over emotie. Ook handig voor de Japanse delegatie, want Nederlanders staan er immers om bekend zo direct te zijn, de ingetogen Japanners kunnen daar nog iets van leren, grapt Tineke. Ze legt uit hoe het spel werkt: kinderen pakken uit de doos een houten ‘koekje’ met daarop een emotie afgebeeld. Zo leren kinderen emoties benoemen en er over vertellen. En zo leer je ook andere emoties te respecteren. En met respect voor elkaar ontstaat een betere wereld.
Na een korte vragenronde gaan we uiteen in twee groepen voor een rondleiding door Laura de Vries door de vestiging. Indrukwekkend hoe de fraaie vestiging ruimte gebruikt om kinderopvang en onderwijs te integreren. Bijna organisch lopen ruimtes in elkaar over zonder dat je in de gaten hebt waar dat precies gebeurt. Scheidingen lijken er nauwelijks te zijn terwijl je toch ziet dat er in bepaalde ruimtes les wordt gegeven aan groepjes kinderen, er wordt lekker gespeeld, geknutseld, en van alles ontdekt, maar het lijkt alsof het allemaal natuurlijk in elkaar overvloeit. André Lourens vertelt vol trots over hun visie op de rol die een ruimte kan spelen en hoe in BuitenRijck dit al op de tekentafel is begonnen. Kleuren spelen een belangrijke rol daarin; deze zijn op elkaar afgestemd, detoneren niet en zorgen ervoor dat grote meubels als kasten wegvallen en geen obstakel vormen. De Japanse delegatie is enorm onder de indruk. In Japan zijn kinderen een beetje weggestopt in kinderdagverblijven met lage plafonds, weinig daglicht en weinig bewegingsruimte. Japanse kindjes kunnen alleen maar dromen van zo’n fraaie ruimte als waar we nu doorheen lopen!
Ondanks de taalbarrière, waardoor we niet echt de kans kregen vragen te stellen aan de Japanse deelnemers, was het een heel inspirerende bijeenkomst.Veel dank aan het team van Tineke, Laura en André!
